وای فای سریعتر است یا کابل شبکه ؟

امروزه نه فقط تمامی لپ‌تاپ‌ها، مودم‌ها و روترها حائز بستگی بی‌سیم Wi-Fi هستند، بلکه بسیاری از مادربردها نیز دارای این قابلیت هستند. اما بهتر است با کابل به اینترنت وصل شویم یا Wi-Fi؟ در این مقاله از راهنمای تلفنی حل مشکلات مودم می خواهیم به این پرسش که شاید سوال خیلی از افراد باشد, جواب بدهیم.

طبیعی است نحوه وصل شدن دستگاه‌های مورد بهره‌گیری ما به اینترنت بی اهمیت نباشد. اغلب ما به هدف وصل شدن به شبکه جهانی اینترنت دو راه داریم؛ نخستین آنها پیوستگی بی سیم از راه تکنولوژی Wi-Fi است. بستگی کابلی نیز که عموماً به عنوان «اترنت» (Ethernet) شناخته می‌شود، دومین راه موجود برای وصل شدن به اینترنت است. ولی به درستی کدام یک از این دو سریع‌تر است؟

بدیهی است تکنولوژی وابستگی بی سیم از بخت بیشتری برخوردار است؛ چرا که سایر خبری از کابل‌های دست و پا گیر نیست. اما هنگامی که بحث سرعت به انفرادی مطرح می‌شود، دست یابی به یک اتفاق‌نظر زیاد مشکل است. علی رغم اینکه Wi-Fi یک پروتکل ارتباطی جدیدتر و بروزتر است و پهنای باند اسمی آن می‌تواند اغلب از پیوستگی کابلی 100 مگابیتی رایج باشد، اما در واقعیت عوامل متعددی بر سرعت پایانی آن تأثیر می‌گذارند که مایه می‌شوند دائم سریع‌تر نباشد.

مشکل اصلی شبکه‌های بی سیم که باعث می‌شود سرعت آنها از ارتباط کابلی پایین‌تر باشد، اشباع کانال‌ها و شمار زیاد بالای کانکشن های پیش‌فرض است که مایه می‌شود سرعت ارتباط بی سیم ناپایدار و معمولاً پایین‌تر باشد.

در کنار  آنچه که گفته شد، تأثیر ساختار پیرامون را هم اضافه کنید؛ برای مثال دیوارهای بتنی باعث افت قابل توجه نیرو سیگنال‌ها و در نتیجه آن کارایی می‌شوند که خویش از بیشینه سرعت قابل دست یابی با پیوستگی Wi-Fi می‌کاهد.  می‌توان گفت هرچه که بسامد شبکه بی سیم باره بهره‌گیری شما بالاتر باشد، شدت جذب سیگنال‌ها بدست اجسام و موانع اغلب است.

بدیهی است آنچه که گفته شد در استفاده‌های معمول چون وبگردی چندان چشمگیر نیست اما هنگامی که فعالیت‌های سنگین‌تر و منوط به سرعت ارتباطی؛ نظیر توزیع ویدئو، بازی آنلاین، به اشتراک گذاری فایل یا استریم محتواهای با کیفیت بالا می‌پردازید، اغلب نمایان می‌شود. احد سایر از مزایای ارتباط کابلی، تاخیر پایین‌تر است که در استفاده‌هایی چون گیمینگ آنلاین به احسان خویش را اثر می دهد.

هرچند ممکن است بعضی از شما روترهایی با پشتیبانی از استانداردهای ارتباطی پرسرعت چون 802.11ac داشته باشید، اما اگر ساده بخواهیم بگوییم بخت اینکه در عمل از وابستگی کابلی کُندتر باشد زیاد بالا است. به طور چکیده می‌توان گفت بیشتر مواقع در عمل سرعت پیوستگی کابلی بیشتر از Wi-Fi است؛ به ویژه اگر از مودم‌ها و روترهای معمولی یا لپ‌تاپ‌های معمولی بهره‌گیری می‌کنید که از استانداردهای ارتباطی قدیمی‌تر بهره می‌گیرند. حتی اگر شبکه بی سیم شما در هر دو سمت منطبق بر استاندارد 802.11ac هم باشد، هنوز می‌تواند از پیوستگی کابلی بر پایه استاندارد Ethernet 2.5 کُندتر باشد. در راستی وابستگی کابلی بسیار استوار از ارتباط بی سیم است و زیاد کمتر از عوامل بیرونی تأثیر می‌پذیرد.

اما اگر خواهان Wi-Fi سریع‌تر از وابستگی کابلی هستید، لازمه آن داشتن یک مودم یا روتر با حمایت از استاندارد 802.11ac است. در ضمن باید لپ تاپ یا کارت شبکه سیستم نیز از این استاندارد حمایت کند، در این غیر این صورت بخت اینکه سرعت واقعی وابستگی شما کمتر از وابستگی کابلی باشد، بسیار بالا است.

همچنین برای دست یابی به بالاترین سرعت، استاندارد ارتباطی را بر روی بالاترین آنها قرار دهید، برای نمونه اگر روتر یا مودم شما از تمامی استانداردهای IEEE 802.11 a/b/g/n  حمایت می‌کند، به صورتی دستی آن را بر روی  802.11n و باند سریع‌تر تنظیم کنید، البته پیش متعلق به نسبت به بیشینه سرعت حمایت شده بدست دستگاه باره استفاده‌تان اطمینان حاصل کنید.

آخرین کاری که می توانید انجام دهید، اطمینان از اشغال نبودن کانال مورد بهره‌گیری مودم یا روتر شما در همان محدوده است. برای این کار می‌توانید شبکه‌های بی سیم محیط خویش را اسکن کرده و یک کانال آزاد را گزینش کنید. البته برخی از مودم‌ها و روترها حائز توانایی گزینش اتوماتیک کانال‌های آزاد هستند.